donderdag 2 december 2010

Film: Life as we know it!

Ik ben op 1/12/2010 naar de Kinepolis in Brussel geweest met Mélanie en mijn zus waar we samen "Life as we know it" zijn gaan kijken. Het was eigenlijk een aanrader van de mevrouw in de Kinepolis, zij zei ook dat deze film 4,5 sterren heeft gekregen. Ik vind wel dat deze film dit verdient want ik heb er zeker van genoten. Ik kijk graag romantische komedies dus dat is zeker mooi meegenomen. De film gaat eigenlijk over 2 volwassen vrijgezellen die voor een babymeisje, Sofie, moeten zorgen wanneer hun wederzijdse beste vrienden(ouders van Sofie) omkomen in een ongeluk. Holly(Katherine Heigl) en Eric(Josh DuHamel) kunnen elkaar niet uitstaan, dat was al duidelijk toen hun beste vrienden hun probeerden de koppelen want dan waren ze niet eens in het restaurant geraakt. Maar om Sofie te kunnen opvoeden moeten ze gaan samen wonen in het huis van hun beste vrienden. Ondanks alle conflicten raken ze gedurende de film verliefd op elkaar en worden ze toch een gelukkig gezinnetje.

Life as We Know It

"We kunnen het lijstje afvinken: Holly en Eric moeten poepluiers verschonen. Vinkje. Holly en Eric worden door Sophie ondergespuwd. Vinkje. Holly en Eric ruziën de hele tijd, maar dit is eigenlijk de liefde die zijn staart roert, al zien zij dat niet, maar wij wel. Vinkje. Holly en Eric gaan elkaar leuk vinden. Vinkje. Holly en Eric belanden in één bed. Vinkje. Holly en Eric dreigen elkaar door omstandigheden mis te lopen. Vinkje. Het komt uiteindelijk toch nog net goed. Vinkje."

Ik ga volledig akkoord met deze recensie want wat hier gezegt wordt komt helemaal overeen met wat je in de film beleefd. Het is eigenlijk een haatrelatie die dan uitdraait tot een liefdesrelatie. Het is mooi om hun relatie te zien openbloeien, bij elke stap dat Sofie leert.

dinsdag 16 november 2010

Les SlovaKs Dance Collective!

                                          Dit zijn de 5 dansers in actie.

Podium: Les SlovaKs Dance Collective!

Ik ben zaterdagavond, 13/11/2010, naar Les SlovaKs Dance Collective in het kaaitheater, in Brussel, gaan kijken met mijn mama en mijn zus. Het is totaal anders dan ik verwacht had, maar daarom niet slecht, het begin was nogal een beetje raar, maar dat is ook omdat je nog niet goed wist waarover het ging. 5 Mannelijke dansers kwamen op het podium gedanst, die elk precies een personage speelden, met heel veel grappige en speciale touch toonden ze een mooi verhaal. Ze lieten zich zo mee vloeien en opgaan in de muziek, dat ik me soms echt af vroeg of dit niet geïmproviseerd was, zo op het gevoel kunnen bewegen. Er zit zoveel emotie en expressie in, maar dit alles is wel gecompineerd met humor, wat wel leuk is natuurlijk. Er speelde live op het podium een viool denk ik, wat heel passend was bij de dans, het vloeide allemaal samen. Ze hebben ook nog gezongen in hun taal, zeer mooi. Ze creerden eigenlijk een nieuwe soort dans, namelijk een 'nieuw-traditionele' dans, dat was er zeer goed in af te lezen. In 1 omschrijving is dit virtuoos en met humor. Maar het is toch niet het soort dans voor mij denk ik, ik hou het bij hip hop, al vond ik het wel een leuke ervaring. Na de voorstelling kon je trouwens ook nog iets drinken in de bar van het kaaitheater. Ik was er nog nooit geweest, maar het is er wel plezant.

Journey Home

Les SlovaKs delen hun liefde voor dans en voor elkaar met het publiek. Ze geven
zich volledig over aan het medium dans en aan alle mogelijke manieren om
de mensen te raken, entertainen, versterken, verbazen, verbinden. En om een
verhaal te vertellen. Met hun humor en het grote geluk dat ze op het podium
uitstralen, bezorgen ze u een hartverwarmende dansavond.

Ik vind dit perfect verwoord voor deze dans. Het is zoals ze zeggen les SlovaKs komen precies een verhaal vertellen, dit doen ze op hun eigen grappige, rare, maar wel leuke manier. Ze laten heel de zaal opgaan in hun dans, want hoe zij dansen zie je niet vaak, het is een zeer unieke dansstijl, dat maakt het natuurlijk wel eens leuk om naar te kijken.

woensdag 3 november 2010

Film: ZOT VAN A!

P031110_0...jpg weergeven in diavoorstelling
Gisterenavond ben ik Zot van A gaan kijken in de Kinepolis in Brussel. Ik weet dat het eigenlijk niet zo geschikt is voor dit soort filmen maar ik wou hem toch zo graag zien en heb dat dan maar gedaan. Ik vond het echt een mooie film, een mooi verhaal over verschillende personen, maar eigenlijk draait het op 1 ding uit namelijk Liefde!. Met veel bekende Belgische acteurs onder andere Veerle Baetens, Kurt Rogiers, Kevin Jansens,... . Deze film is ook gecombineerd met humor, dat is wel leuk. Mijn favoriete acteurs in de film waren Kevin Jansens en Lotte Heijtenis want ze spelen het verliefde onzekere koppel dat elkaar zo graag zien maar het niet altijd durven toe te geven. Maar ook Barbara Sarafian die een moeder speelt die alles over heeft voor haar kinderen, doordat haar man(Mathias Sercu) zijn werk heeft verloren(zij mag dat niet weten) denkt ze dat hij een ander heeft. Ze weet het publiek elke keer weer aan het lachen te brengen met haar droge humor en haar man kan er ook wat van als ik terug denk aan het fragment waar hij een halsketting pikt en die dan cadeau doet aan zijn vrouw:''tijdloos en elegant gelijk gij...'', haha. Om het perfecte homokoppeltje niet te vergeten en De regisseur en zijn madam en vooral niet onze Sinterklaas, waar het uiteindelijk toch grotendeels over gaat. Met andere woorden de film is zeker een aanrader.

woensdag 27 oktober 2010

Expo!

                                               Parcours_2010_laCambre_BruPass
Naar aanleiding van de tiende editie van het Stylisten Parcours Modo Bruxellae, zal de prestigieuze Mode school La Cambre Mode[s] een selectie van de beste creaties van hun mode studenten presenteren.
Een honderdtal silhouetten zullen tentoongesteld worden in De Elektriciteitscentrale van 22 oktober tot 12 december 2010. Deze originele creaties zijn enkel te zien op het exclusieve eindejaarsdefilé van de hogeschool. Maar La Cambre Mode[s] heeft beslist om het onderzoekswerk van deze modestudenten omtrent de constructie van een kledingstuk, de kleur, de vorm, de stof en het materiaal met het publiek te delen. Een niet alledaagse tentoonstelling zal u vervoeren naar het hart van de hedendaagse modecreatie, daar waar de ontwerpers van morgen ontstaan!
Ik ben afgelopen zondag dus naar Brussel geweest om de modecreaties van de 1ste en 2de jaars studenten van de school La Cambre Mode  te gaan bezichtigen in de Dansaert straat. Ik vond het heel leuk om te doen want ik ben namelijk heel erg geïntreseerd in mode, je bent er dan ook elke dag mee bezig. Ik zou later misschien mode willen studeren, dus is dat zeer interessant voor mij om te zien wat je allemaal kan ontwerpen, echt ongelooflijk wat ze daar hebben gemaakt. Je ziet dan ook hoe een modeshow in zijn werk gaat op een scherm, in sommige modeshows presenteren ze de kleren zelfs al dansent. Dat was waar de tocht eigenlijk begon in de metro 10. Daar kreeg je een plan waar je, door de Dansaert straat ,de verschillende modeontwerpers leerde kennen in de verschillende winkeltjes.Het was zo een soort parcours dat je kon afleggen in en rond de Brusselse Dansaertstraat. Ik ben hier naartoe geweest met mijn mama en dan zijn we ook nog in het Elle (Magazine) Café geweest. Ik vond het echt heel amusant. Het centrum zou trouwens af moeten zijn tegen 2013. Ik heb ook enkele foto's genomen:
















zaterdag 25 september 2010

U2!!!

Hier zie je Larry(met de jambé) en the edge.

U2!!!

Hier een foto van hoe het eruit zag, ik stond in de pitch, 
dat is het eerste stuk voor het podium(in die ronde).

POP! U2!

Eergisteren ben ik naar het concert van U2 geweest in het Koning Boudewijn Stadium en ik vond het FANTASTISCH! Eerst was er Interpol in het voorprogramma, wat ik niet ken maar ik vind het wel mooie muziek en ik heb er zeker van genoten. Als Interpol gedaan had kwam er een grote klok op het scherm dat aftelde en als de klok gedaan had met tellen begon er een wave van mensen die niet konden wachten om U2 te horen spelen. Dan zag je U2 vanuit de backstage naar het podium komen en Bono kwam vanover de brug, dat over ons verschoof, uit de rook op het podium gezongen. Je zag Larry(de drummer) passeren met een jambé en the edge(de gitarist) op de brug een fantastisch geluid doen weerklinken. De mensen van Amnesty International zijn ook rond geweest op het podium met zo van die grote lampen in hun handen, want U2 steunt dit evenement. U2 heeft samen met het publiek een sterrenhemel van gsm's gemaakt, wat heel indrukwekkend is als je alle lichten dan zo ziet uitgaan en alle gsm's aan. Bono heeft ook een meisje uit het publiek gehaalt en met haar gedanst en haar gekust op haar hand voor ze terug naar haar plaats werd begeleid. Hij heeft zelfs de champagne fles geklonken op het podium en is zelfs tussen het publiek gaan staan. Op het grote scherm zag je fantastische mooie beelden van in de ruimte(ook van Frank De Winne) en er kwam er ruimteschipje tevoorschijn dat een verhaaltje begon. Het bleef rond draaien en rond draaien tot het de vorm kreeg van de micro van Bono. Het was een lichtgevende ronde micro waar hij aan slingerde in zijn lichtgevende vest. Ook heeft hij Newyears Day gezongen, dat had hij de dag daarvoor niet gedaan, echt heel mooi, al vind ik het wel spijtig dat hij Sonday Bloody Sonday niet heeft gezongen.Hij heeft het publiek laten opgaan in zijn muziek. Iedereen was aan het meezingen'I'm singing in the rain,...', zo sloot hij het concert af. Bono zij zelf dat spelen in België is zoals thuis spelen. Het is voor mij het beste concert dat ik al heb gezien, ik vond het geweldig. Mijn tante en mijn nonkel waren daar ook en hebben zelfs een drumstok gekregen die van Larry is. Het concert was in 1 woord GEWELDIG! echt onbeschrijfelijk.