zondag 5 juni 2011

Klassiek concert!

Op 14 mei 2011 ben ik naar de Elisabethzaal in Antwerpen geweest om het concert 'deFilharmonie' te zien. Ik ben gaan kijken met mijn mama en mijn zus.
We kwamen binnen in een grote zaal waar je iets kon drinken,...
Toen ging er een soort van geluid af, dat duidde dat iedereen zich naar de zaal moest verplaatsen waar het concert ging plaatsvinden. We kregen onmiddellijk onze stoeltjes aangewezen. Voor mij stond al een heel orkest klaar, ze waren hun violen, ... aan het strijken. Het eerste deel noemde ook de strijkers. Toen gingen de lichten uit en kwam de dirigent op het podium, iedereen begon te applaudiseren. Het werd stil in de zaal en de dirigent ( Edo de Waart) begon de toon aan te geven met een stokje. Ik vind het wel raar om te zien hoe de mensen van het orkest direct verstaan wat een zwaai van zo'n stokje betekent. Het was de eerste keer dat ik een klassiek concert zag, ik zou het anders nooit gedaan hebben. De eerste helft ging heette; Arnold Schönberg- Verklärte Nacht. Ik vond dat het leek op muziek dat je hoort in films in spannende en romantische scènes. In het begin kon ik redelijk goed mee volgen, maar na een tijdje vond ik het eerder langdradig en saai klinken. Toen ze gedaan hadden met spelen, ging de dirigent weg en werd er geapplaudiseert. De man ging weg en kwam daarna weer terug om mensen een hand te geven van zijn orkest en opnieuw werd er geklapt, en dit werd nog eens herhaald. Ik vond het wel best raar dat de dirigent drie keer terug komt. Daarna was het pauze en hadden we even de tijd om naar toilet te gaan en nog iets te drinken. Opnieuw ging het geluid af om te laten weten dat het tweede deel ging beginnen. Het tweede deel ging heette; Richard Strauss- Eine Alpensinfonie. Het leek alsof men de seizoenen nabootste, eerst lichte tintelingen en daarna precies allemaal gedonder. Bij het tweede deel waren er ook trompetten,harpen, drums,... bij. Er waren ook soort van bladeren waarmee men draaide, zodat men het geluid van de wind creëerde. Ik vond het na een tijdje ook weer langdradig klinken, ik kon er niet echt lang mijn aandacht bijhouden. Na het tweede deel stond iedereen recht en opnieuw werd er drie keer afscheid genomen. Toen gingen we naar huis. Ik besprak het met mijn mama, zij vond het heel mooi. Ze luistert graag klassieke muziek, en kan van zoiets genieten. Ik had er eerlijk gezegd meer van verwacht, klassieke muziek is niet echt mijn ding.