zondag 27 november 2011

Film: Rise of the Planet of the Apes

Op 7 september 2011 ben ik samen met Lien, Elke en Céline naar Rise of the Planet of the Apes gaan kijken in de Kinepolis in Brussel. Rise of the Planet of the Apes is een Amerikaanse sciencefictionfilm , geregisseerd door Rupert Wyatt. De hoofdrollen worden gespeeld door James Franco, Freida Pinto, John Lithgow en Andy Serkis. De première was op 5 augustus 2011.
De film is eigenlijk gebaseerd op het boek De Apenplaneet, en dient als reboot van de eveneens op dit boek gebaseerde filmreeks uit de jaren 70. Het verhaal is in grote lijnen gelijk aan dat van de vierde film uit de originele reeks; Conquest of the Planet of the Apes. 
Dinsdag 09/08/11 - Door Gauthier Keyaerts

Rise of the Planet of the Apes

Dokter Will Rodman werkt sinds jaren keihard aan de ontwikkeling van een geneesmiddel tegen de ziekte van Alzheimer. Sterk gemotiveerd door het regresserende geheugen van zijn vader is Rodman zeer dicht bij zijn doel. Inderdaad, één van de apen van de testgroep reageert duidelijk op de laatste experimentele molecule en ziet zijn intelligente duidelijk stijgen. Maar, tijdens de presentatie van de resultaten aan farmaceutische investeerders voor dewelke Rodman werkt, barst de primaat uit en ontketent een ware woedeaanval. Het volledige project wordt dan stopgezet en alle testonderwerpen worden afgemaakt. Enkel het kleintje van het wonderbaarlijke, agressief geworden testobject wordt gered... dit om de nakomeling te verdedigen. Al zeer snel bewijst het kleintje - César genoemd - dat hij de gemodificeerde genen van zijn moeder geërfd heeft. Hij ontwikkelt een I.Q. hoog boven de normen.
'Rise of the Planet of the Apes' is zeer entertainend, maar ontbreekt aan charme en het dystopische en donkere karakter van zijn voorgangers (of dit nu de saga van eind jaren '60/'70 is of de remake van Tim Burton) is ver te zoeken. De film blijft zeer braaf, oppervlakkig (een beetje zoals de grafische effecten) en stereotiep. Een herhaling, zonder meer...

Ik ben niet akkoord met deze recensie, ik vind het een meeslepende film, een mooi aangrijpend verhaal doordat de acteurs  zich goed inleven en door de vele prachtige speciale effecten. Het is echt en must om deze film gezien te hebben.
Hier heb je de trailer van de film:


 

Ticket: 'Rise of the Planet of the Apes'

Mimulus Dance Company

Hier heb je een filmpje van Mimulus Dance Company, zo kan je zelf zien hoe zo deze voorstelling er ongeveer uit zag.

maandag 21 november 2011

Podium: Mimulus Cia de Dança

Op 6 november 2011, ben ik naar een dansvoorstelling gaan kijken in de Meent, namelijk Mimulus Cia de Dança samen met mijn zus en mijn mama. Mimulus Cia de Dança zijn een sterke referentie in de Braziliaanse dansscène. Hun startpunt was swing, rock, fox, tango, bolero, salsa, samba en chorinho. Veel van deze namen ken ik eigenlijk niet, bij het begin van de voorstelling dacht ik 'Ouh nee, wat is dit?', maar uiteindelijk vond ik het wel heel mooi en heb ik zeker van genoten. Ik vond hun stijl eerder gaan naar modern, maar op een zeer originele manier gebracht dan wel. Hoe goed dat deze mensen kunnen dansen, zo mooi, ik wou dat ik ook zo lenig was. Mimulus Cia de Dança bestaan uit 4 vrouwen en 4 mannen,  ze dansen vaak als koppels samen en ze maken er op hun manier een originele dans van, het is gewoon één grote show om naar te kijken. Ik kreeg de indruk dat de vrouwen geleid werden door de mannen, dat ze heel de voorstelling op hun gevoel aan het dansen waren, dat ze mee vloeiden op de muziek. Het thema van de voorstelling was Por Um Fio ( aan een zijden draadje), het is geïnspireerd op Arthur Bispo do Rosario. 50 jaar zat deze man vast in een psychiatrische inrichting in Rio, tegenwoordig is hij één van de Braziliës meest bekende en vooraanstaande kunstenaars. Met de blauwe draad uit zijn inrichtingskleren borduurt hij meesterwerkjes, allemaal aantekeningen om de wereld te noteren, vast te leggen, te creëren. Por Um Fio is een eerbetoon aan de 100ste verjaardag van Arthur Bispo's geboorte en de 20ste verjaardag van zijn dood, en aan al degenen die kunst maken zonder te weten dat ze kunst aan het maken zijn. De fascinatie van Arthur Bispo voor borduurwerken en geschriften wordt in de choreografie en scenografie hertaald in in mekaar verstrengelde armen en lichamen, verwarde elektriciteitsdraden, een kluwen van koorden en licht. Het geheugen, als verstrengeling der dingen, weeft de inventaris van de wereld. Licht en schaduw zijn aanwezig, evenals krankzinnigheid en het rijke leven aan de keerzijde.
De kostuums zijn geïnspireerd op hoe patiënten gekleed waren op Colônia Juliano Moreira. Ze zijn gemaakt van afgedankte patches en stof. Met de werken van Bispo als voorbeeld, werden ze geborduurd met teksten, woorden en inventarissen.
Zoals ik dus al zei op een heel originele manier gebracht, het was fascinerend om de dansers rond licht zien te dansen en het toch niet aan te raken of helemaal verstrengeld in touwen te zien dansen. Ik raad deze voorstelling zeker aan iedereen aan.

Ik heb er spijtig genoeg wel geen foto's van, vermits fototoestellen niet toegelaten waren. Maar om jullie een idee te geven van hoe het eruit zag heb ik wel een filmpje opgezocht, dat je hierboven kan bekijken.

Popconcert: PIERCED!!

Ik ben op woensdag 2 november naar Pierced gaan kijken in de Meent te Alsemberg, samen met mijn zus Eef. Dit is de derde editie van Pierced. Het is eigenlijk een jongeren-op-het-podium-festival. 30 Tieners tussen dertien en achttien jaar gingen in op de uitdaging van CC de Meent, GC de Boesdaalhoeve en Jeugddienst Beersel. 30 jonge mensen uit de Zennevallei die staan te popelen om met hun stiekeme talent naar buiten te treden. Muzikanten, al dan niet in een groepje, zangers en zangeressen, rappers, klassieke en hiphopdansers, acteurs en actrices, modeontwerpsters, tekenaars en zelfs een goochelaar. Alles kan, alles mag. Gedurende de zomer- en herfstmaanden worden zij begeleid door 7 coaches uit de professionele muziek-, dans- en kunstenwereld. Door hen worden ze klaargestoomd om het grote podium van CC de Meent te bezetten. Maandenlang hebben ze samen gewerkt aan een avondvullende voorstelling waar al hun talenten als perfect passende puzzelstukjes in elkaar vallen. Een ontploffend goede show met diverse disciplines, met verschillende acts door elkaar geweven.
Ik vond het inderdaad een goede show, ook omdat het jongeren waren, het is heel wat anders om naar muzikanten, dansers, ... te kijken van onze leeftijd, dan oudere mensen die al veel ervaring hebben in het vak. Deze editie speelde er live een band en er traden ook zangeressen op, maar ook dansers die heel mooi verschillende stijlen naar voor brachten en zelfs een goochelaar die zijn trucs heeft laten zien. Ik heb er absoluut van genoten, mijn zus denkt er zelfs aan om volgend jaar ook mee te doen, ook omdat we mensen kennen die hadden opgetreden.

ESTHETICA 6 EMTA

6 Emta, een nieuw schooljaar, nieuwe culturele uitdagingen, ik kijk uit om nog meer nieuwe stijlen van dansen, nieuwe films, ... te ontdekken. Ik heb ervan genoten vorig jaar, sommige dingen wat meer dan andere, maar ik kijk er toch opnieuw naar uit.